Ο ΜΑΡΤΗΣ

Η κόκκινη κλωστή που βάζουμε την 1η Μαρτίου

είναι και αυτή μια πάρα πολύ παλιά συνήθεια.

Οι αρχαίοι Έλληνες φορούσαν «Μάρτη» και μάλιστα
οι κοπέλες στόλιζαν με «Μάρτη» και το άγαλμα της Αθηνάς.

Ο Παυσανίας λέει πως την πρόληψη αυτή την είχαν πάρει
από τους Αιγυπτίους.

Όταν τελείωνε ο μήνας έπλεναν την κόκκινη κλωστή (ταινία)

στον Ιλισσό και την έκρυβαν για τον άλλο χρόνο.

Έτσι η ταινία αυτή πήγαινε από γενιά σε γενιά και όσο πιο παλιά
ήταν τόσο πιο γούρικη θεωρείτο.

Αλλά και όλες οι πόλεις, πλην της Σπάρτης, είχαν ανάλογη πρόληψη.

Στη Μακεδονία μόνο έχουμε μια παραλλαγή
αντί κόκκινης κλωστής έβαφαν τον καρπό του αριστερού
χεριού με πορφύρα.

Το έθιμο - πρόληψη πέρασε και στο Βυζάντιο.

Εδώ όμως ο πλούτος άλλαξε την κόκκινη κλωστή με χρυσή.

Σαν ερχόταν η ώρα να βγάλουν την κλωστή, κκαλούσαν
τους φίλους σε γλέντι και πριν άπ' αυτό έκαιγαν την κλωστή
μέσα σ' ένα πιάτο και από το σχήμα της στάχτης μάντευαν το μέλλον.

Πίστευαν ακόμα οι Βυζαντινοί ότι η άσπρη κλωστή συμβολίζει
το πρωινό φως, ενώ η κόκκινη το μεσημεριάτικο καύμα.

Έτσι όταν τις φορούσε κανείς απέφευγε τις ακτίνες του ήλιου
και δεν μαύριζε — δεν «άρπαζε» - πράγμα που για την εποχή
εκείνη δεν ήταν επιθυμητό.